معرفی کشور
:فرهنگ
تایلند را اغلب با نام سرزمین لبخند می شناسند زیرا مردم آن تقریبا همیشه در هر موقعیتی لبخند بر لب دارند. در تایلند معمولا با چسباندن دو کف دست به یکدیگر در مقابل سینه، به دیگران سلام می کنند که این حرکت وای Wai نامیده می شود. اگر یک تایلندی در مقابل شما چنین حرکتی کرد، بهتر است که آن را بی پاسخ نگذارید. مردم این کشور همانند بسیاری از فرهنگ های آسیایی، احترام بسیاری برای اجداد خود قایل هستند و در واقع یکی از مهم ترین جنبه های فرهنگ آنهاست به طوری که برای احترام به بزرگترهای خود، در مقابل آنها خم می شوند. افراد مسن تر نیز همیشه در تصمیمات یا مراسم خانوادگی نقش اول را دارند.
تایلندی ها بسیار میهمان نواز هستند اما در عین حال فاصله طبقاتی برای آنها مهم است. آنها انسان هایی صبور و اهل مدارا بوده و از رفتارهای تند و توهین آمیز دوری می کنند. تابوهای آنها نیز بیشتر در زمینه مذهب و سلطنت است و بنابراین گردشگران نباید حرکت یا بیان اهانت آمیزی به خاندان سلطنتی یا مذاهب داشته باشند. هنگام بازدید از معابد یا کاخ پادشاهی، گردشگران باید لباس مناسب و نسبتا پوشیده ای به تن داشته و پیش از ورود کفش ها را از پا درآورند.
تایلندی ها همگی علاوه بر نام اصلی خود، دارای نام غیررسمی و معمولا کوتاهی نیز هستند که با آن یکدیگر را صدا می زنند. در این کشور پیش از نام بزرگترها عنوان Pee و برای کوچکترها عنوان Nong را به کار می برند. گردشگران می توانند از عنوان Khun نیز برای خطاب بزرگترها استفاده کنند.
دست زدن به سر افراد یا اشاره با پا به چیزی، در این کشور بسیار بد شمرده می شود زیرا تایلندی ها سر را مقدس ترین و پا را پست ترین بخش بدن می دانند. کتاب ها از جمله اشیای پرارزش برای آنها به شمار می روند بنابراین نباید آنها را روی میز سر داده یا روی زمین قرار داد.
در کشور تایلند، رنگ های مختلف نشانگر روزهای هفته هستند. زرد رنگ روز دوشنبه است و از جایی که پادشاه کنونی در این روز متولد شده است، رنگ زرد نیز رنگ سلطنتی است و وجود پرچم هایی به این رنگ در سراسر کشور، نشانگر حمایت گسترده تایلندی ها از پادشاهی است. پس از سال ۲۰۰۶ که شصتمین سالگرد سلطنت پادشاه تایلند را در این کشور جشن گرفتند، بیشتر مردم در روز دوشنبه لباس زرد بر تن می کنند تا وفاداری و احترام خود را نسبت به پادشاه نشان دهند. در جریان کودتای سال ۲۰۰۶ نیز سربازان به اسلحه خود روبان زردی بسته بودند تا نشان دهند با احترام تمام به پادشاه خود در این کودتای آرام شرکت کرده اند.
مردم تایلند رابطه ای نزدیک با فیل ها دارند و این حیوانات جایگاه بالایی نزد این مردم دارند. اهمیت فیل ها در نمادین بودن آنها برای پادشاهی، مذهب و ملت است زیرا در تاریخ، اسطوره و افسانه های مردم تایلند، این حیوانات همواره نقشی برجسته داشته اند.
فرهنگ تایلندی ریشه در فرهنگ هند دارد و دوران طلایی آن به زمان پادشاهی آیوتایا بازمی گردد که آثار تاریخی بی نظیر و هم چنین رقص و نمایش تایلندی بر جای گذاشته است.
:آب و هوا
با وجود اینکه هر زمانی برای سفر به تایلند خوشایند است، اما بهترین فصل از نظر کم بودن گرما و باران، بین ماه های نوامبر تا فوریه و در فصل سرماست. دمای هوا در این فصل روزها ۲۸ درجه سانتیگراد و شب ها ۱۲ درجه سانتیگراد است و هوا کم ترین رطوبت را دارد. پس از آن فصل گرما آغاز می شود که آوریل گرمترین ماه آن است و جشن آب نیز به همین دلیل در نیمه این ماه برگزار می شود.
تایلند دارای آب و هوای گرمسیری است و سه فصل مشخص دارد:
گرم و خشک، از فوریه تا می، میانگین دمای ۳۴ درجه، رطوبت ۷۵ درصد.
بارانی و آفتابی، از ژوئن تا اکتبر، میانگین دمای ۲۹ درجه، رطوبت ۸۷ درصد.
سرد، از نوامبر تا فوریه، میانگین دما تا زیر ۲۰درجه، کاهش رطوبت.
در فصل باران های موسمی، در بانکوک معمولا باران زیادی در ماه های آگوست و سپتامبر می بارد و در اکتبر به بیشترین حد خود رسیده و سیلاب هایی نیز در شهر جاری می شوند.
:موقعیت جغرافیایی
تایلند در قلب جنوب شرق آسیا، بین کشورهای هند و چین و در شمال خلیج تایلند و شرق دریای آندامان واقع شده است. تایلند با مالزی در جنوب، با میانمار (برمه) در شمال غرب، با لائوس در شمال شرق و با کامبوج در جنوب شرق هم مرز است. تنها راه ارتباط زمینی میان دو کشور مالزی و سنگاپور با سایر کشورهای آسیا نیز از طریق تایلند است.
شمال آن کوهستانی با جنگل های سبز و زمستان های کمی سرد و دارای بلندترین قله این کشور به نام دوی اینتانون Doi Inthanon است. مرکز آن دره هموار رودخانه چائوپرایا Chao Phraya است که به خلیج تایلند منتهی می شود و یکی از حاصلخیز ترین مناطق رشد میوه و برنج در جهان است. جنوب آن نیز منطقه ای کم عرض است که به شبه جزیره مالزی می رسد و سواحل زیبای جزایر آن محل مناسبی برای استراحتگاه های تابستانی هستند. مهم ترین بنادر ماهیگیری نیز در این منطقه قرار دارند.
مساحت تایلند ۵۱۳.۱۱۵ کیلومتر مربع و طول سواحل آن ۳۲۱۹ کیلومتر است. این کشور ۷۶ ایالت دارد و بانکوک که پایتخت آن است، تقریبا در مرکز آن و در کنار رودخانه چائوپرایا واقع شده است.
:زبان
زبان تایلندی Thai یکی از قدیمی ترین زبان ها در شرق است و بیشتر مردم تایلند به این زبان صحبت می کنند هرچند گویش های قومی و منطقه ای بسیاری نیز در نقاط مختلف این کشور وجود دارند. تایلندی زبان رسمی این کشور است و الفبای مخصوص خود را دارد. زبان گفتاری و نوشتاری این کشور کاملا برای کسانی که به این کشور سفر می کنند، غیر قابل فهم است. این زبان، تک سیلابی و با پنج لحن ( آهنگ ) مختلف است که هر لحنی، معنای یک سیلاب واحد را تغییر می دهد. ترکیب این لحن ها و سیستم نوشتاری پیچیده و نیز تلفظ های دشوار این زبان سبب شده که یادگیری این زبان برای خارجی ها سخت شود.
با اینکه زبان انگلیسی در مدارس تایلند آموزش داده می شود، اما میزان تسلط به آن میان مردم این کشور چندان زیاد نیست. با این وجود در بیشتر هتل ها، رستوران ها و فروشگاه های این کشور، انگلیسی و برخی از زبان های اروپایی استفاده می شود و اسامی خیابان ها نیز به هر دو زبان انگلیسی و تایلندی هستند.
هر چند یادگیری این زبان ساده نیست اما کسانی که به این کشور سفر می کنند، با یادگیری واژگان اندک می توانند تجربه دلپذیرتری داشته باشند به ویژه اینکه مردم این کشور انتظار ندارند خارجیان زبان آنها را بدانند و از این رو بسیار شگفت زده شده و به آنها می گویند که بسیار خوب صحبت می کنند.
برای تبدیل نوشتاری زبان تایلندی به لاتین، هیچ روش استانداردی وجود ندارد و بنابراین ممکن است یک کلمه واحد تایلندی به چندین شکل لاتین نوشته شود به همین دلیل هم در کتاب های راهنما، واژه نامه ها و سایر متون، از روش های مختلفی استفاده می شود. استانداردترین روش موجود " سیستم نوشتاری پادشاهی تایلند " است که استفاده از آن رو به افزایش است و برای اسامی خیابان ها نیز همین شیوه به کار برده می شود.
ترتیب جملات در این زبان به صورت فاعل، فعل، مفعول است که فاعل معمولا در جمله حذف می شود. ضمایر نیز بنابر جنسیت افراد تغییر می کند.هم چنین افعال در زبان تایلندی صرف نمی شوند و هیچ شناسه ای ندارند.
:مردم
تایلند حدود ۶۵.۴۹۳.۲۹۸ نفر جمعیت دارد که ملیت و زبان آنها تایلندی Thai است. از این تعداد، بیش از ۱۰ میلیون نفر در بانکوک زندگی می کنند.
مردم تایلند، علاوه بر تایلندی های بومی این کشور، از نژادهای مختلفی هستند از جمله چینی، لائوسی، مالزیایی، پارسی و هندی. حدود ۷۵ درصد از جمعیت این کشور تایلندی، ۱۴ درصد چینی و ۱۱ درصد از باقی قومیت ها هستند از جمله مالزیایی، هندی و برمه ای.
همچنین ۹۴/۶ درصد از مردم این کشور بودایی، ۴/۶ درصد مسلمان، ۰/۷ درصد مسیحی و ۰/۱ پیرو سایر ادیان هستند.
بزرگترین گروه غیر تایلندی ها را چینی ها تشکیل می دهند که نقش قابل توجهی در تاریخ این کشور داشته اند. اکنون بسیاری از آنها کاملا وارد جامعه تایلندی شده و حتی در محله چینی های China Town بانکوک نیز زندگی نمی کنند.
** در تایلند نرخ مهاجرت صفر و نرخ سواد ۹۱ درصد است.
نرخ رشد جمعیت در تایلند ۰/۶۴ درصد، متوسط سن مردم آن ۷۲ سال بوده و ساختار سنی در این کشور از این قرار است:
۰ تا ۱۴ سال : ۲/۲۱ درصد
۱۵ تا ۶۴ سال : ۳/۷۰ درصد
۶۵ سال به بالا : ۵/۸ درصد
:غذا
غذاهای تایلند به دلیل قرار گرفتن این کشور در میان چین و هند، آمیزه ای از غذاهای این دو کشور است. غذا در تایلند وعده مشخصی ندارد و معمولا بخارپز شده یا تفت داده می شود. برخی از موادی که در آشپزی تایلندی بسیار رایج هستند عبارتند از: سیر، فلفل قرمز، برگ لیمو، شیر نارگیل، تمر هندی، زنجبیل، فلفل سیاه، ریحان، زردچوبه، زیره سبز، آب لیمو و سس ماهی.
غذای اصلی تایلند، برنج به ویژه برنج سفید است که تقریبا در همه وعده های غذایی استفاده می شود. پس از آن رشته، کاری، و نیز ماهی و میگو در غذاهای این کشور به وفور یافت می شوند. دلیل آن نیز وجود خلیج تایلند و هم چنین رودخانه های بسیار است که وابستگی غذاهای تایلندی را به موجودات و گیاهان دریایی نشان می دهد.
آشپزی سنتی تایلند معمولا به شکل آب پز، کباب کردن یا پختن بوده اما در طول سال ها با تاثیر از چینی ها، سرخ کردن و تفت دادن هم وارد آن شده است. فلفل را هم پرتغالی هایی که در قرن هفدهم از امریکای جنوبی به تایلند آمدند، با خود به همراه آوردند.
در تایلند غذا یکباره و با هم سرو می شود. غذای مناسب تایلندی شامل سوپ، خوراک کاری با ادویه یا سالادی ادویه دار، سس همراه با ماهی و سبزیجات می شود. اما اگر سوپ ادویه دار باشد، غذایی بدون ادویه را جایگزین کاری می کنند زیرا باید هارمونی طعم و ترکیب در هر غذا و هم چنین میان تمام غذاها با هم وجود داشته باشد. در کنار این غذاها معمولا سالادی تند و چندین سس مختلف برای انواع این غذاها و نیز دسری شیرین و یا میوه های تازه وجود دارند.
:پادشاهی
پادشاهی تایلند که از نیمه های قرن ۱۴ به وجود آمده است، تا سال ۱۹۳۹ با نام سیام Siam در جهان شناخته می شد. حکومت این کشور در سال ۱۹۳۲ با وقوع تحولی انقلابی، به پادشاهی مشروطه تغییر پیدا کرد و پادشاه فعلی تایلند نیز از سال ۱۹۴۶ در راس حکومت این کشور قرار دارد.
ریاست دولت در تایلند به دست نخست وزیر و شهر بانکوک، پایتخت این پادشاهی و مرکز فعالیت های سیاسی، تجاری و فرهنگی آن است.
بانکوک همچنین محل سکونت خانواده سلطنتی تایلند نیز است. پادشاه فعلی تایلند، رامای نهم یا H.M. Bhumibol Adulyadej نام دارد و بیش از نیم قرن است که بر تایلند حکومت می کند. وی که در واقع نهمین پادشاه از سلسله چاکریChakri به شمار می رود، تاکنون طولانی ترین دوران سلطنت را در میان پادشاهان تایلند و نیز در میان پادشاهان دنیا داشته است.
پرچم تایلند: Flag
پرچم این کشور که از سال ۱۹۱۷ برای این کشور انتخاب شده، از پنج نوار افقی به رنگ های قرمز، سفید، آبی، سفید و قرمز تشکیل شده است و پهنای نوار آبی رنگ آن دو برابر چهار نوار دیگر است. رنگ های قرمز، سفید و آبی به ترتیب نشانگر ملت، مذهب و پادشاهی تایلند هستند.
نماد ملی: National Symbol
نماد ملی تایلند به شکل پرنده بزرگ افسانه ای در آیین بودایی است که گارودا Garuda خوانده می شود. این نماد در تایلند به عنوان نماد خاندان سلطنتی نیز به کار می رود.
:مذهب
مذهب در زندگی مردم تایلند نقش بسیاری دارد. مذهب اصلی تایلند، بودایی Buddhism است و بیش از ۹۰ درصد مردم آن پیرو مکتب تراودا Theravada هستند. بودا Buddha حدود پنج قرن پیش از میلاد، در هندوستان می زیست و بوداییان پیروان آموزه های معنوی وی هستند.
سال ها پس از مرگ بودا، پیروان وی به چند دسته تقسیم شدند. دسته ای از آنها که فقط به آموزه های شخص بودا اعتقاد داشتند، تراوادا نامیده می شوند که بوداییان تایلند جزو این دسته هستند و دسته دیگر مهایانا یا نواندیشان خوانده می شوند که خود به چند شاخه تقسیم می شوند و از جمله آنها فرقه ذن است. با این حال مشخص است که این گسترش جغرافیایی و چند دستگی در آموزه های بودا، تفاوت چندانی در این آیین ایجاد نکرده و جوهر آن همانگونه باقی مانده است.
پس از بوداییان، مسلمانان دومین گروه مذهبی بزرگ در تایلند هستند که عمدتا در چهار ایالت جنوبی کشور سکونت دارند. در مناطق خاصی از تایلند، اکثریت جمعیت با مسلمان هاست که بزرگترین اقلیت مذهبی تایلند بوده و در اجتماعاتی مجزا از غیر مسلمانان زندگی می کنند.
مسیحیان تایلند که اغلب کاتولیک هستند، کمتر از یک درصد جمعیت تایلند را تشکیل می دهند و در کنار آنها پیروان آیین سیک و هندو زندگی می کنند.
در تایلند، ۹۴.۶ درصد مردم بودایی، ۴.۶ درصد مسلمان، ۰.۷ درصد مسیحی و ۰.۱ درصد باقی ادیان هستند. در تایلند برای پیروان تمامی ادیان، آزادی مذهبی وجود دارد.
:جشن های سالانه
کم پیش می آید که در بانکوک باشید و جشن یا فستیوالی به مناسبتی برگزار نباشد! تایلند در طول سال، شاهد چندین جشن زیبا به مناسبت های مختلف است که بعضی از آنها نیز جزو تعطیلات رسمی کشور هستند. تایلندی ها از آنجا که علاقه زیادی به جشن و شادی دارند، از هر فرصتی حتی کریسمس، برای برگزاری جشن های ملی استفاده می کنند به طوری که سال نو را در تایلند سه بار جشن می گیرند: سال نو میلادی در ژانویه، سال نو چینی در فوریه و سال نو تایلندی در آوریل. بیشتر جشن ها ملی نیز در فصل خنک که بین ماه های نوامبر تا فوریه است، برگزار می شوند.
جشن آب: Songkran Festival
جشن سال نو تایلندی، در ۱۳ آوریل هر سال برگزار می شود و ۳ روز به طول می انجامد تا ۱۵ آوریل که نخستین روز سال جدید است. واژه Songkran در زبان تایلندی به معنی حرکت کردن و تغییر مکان است و علت نامگذاری آن حرکت خورشید در منطقه البروج است.
در این روز همچنین جشن آب برگزار می شود که در واقع شروع فصل باران بوده و به باور مردم تایلند، این آب بداقبالی را از آنها شسته و دور می کند. این سنت در جامعه تایلندی بسیار باارزش است. در روز جشن اعضای خانواده دور هم جمع می شوند تا احترام خود را به بزرگترها با ریختن آب خوشبو برروی دست های آنها نشان دهند و در مقابل از دعای آنها برای خوش بختی و سعادت برخوردار شوند.
در بعد از ظهر این روز پس از ادای احترام به بودا و شستن آن، همه مردم از پیر و جوان به یکدیگر آب می پاشند. معروف ترین جشن آب، در ایالت چیانگ مای در شمال تایلند برگزار می شود که مردم زیادی در این روزها از مناطق مختلف کشور برای شرکت در این جشن به چیانگ مای می روند.
جشن ماه کامل: Loy Krathong
یکی از زیباترین و محبوب ترین جشن های تایلند لوی کراتونگ نام دارد. این جشن هر سال در روز ماه کامل از دوازدهمین ماه تقویم قمری تایلند برگزار می شود که در تقویم میلادی معمولا روزی از ماه نوامبر است. لوی به معنای شناور کردن و کراتونگ به معنای کلکی به شکل نیلوفر آبی و ساخته شده از برگ موز است.
در شامگاه این روز بسیاری از مردم به کانال یا رودخانه نزدیک محل سکونت خود می روند تا کلک های خود را که شمع و عود روی آن را روشن کرده اند، برای ادای احترام و تشکر از الهه آبها، در رود رها کرده و تمام کینه ها، خشم و پلیدی ها ار از خود دور کنند. مردم هم چنین ناخن و موی خود را کوتاه کرده و آن را همراه با کلک خود رها می کنند تا ناپاکی ها را از وجود خود پاک کنند، آنها بر این باورند که این کار برای آنها خوش شانسی می آورد و گناه و بدی را دور می کند.
کلک ها از پوست و برگ درخت موز ساخته شده و با یک گل، یک شمع و ۳ عدد عود و سکه تزیین می شود. پیش از رها کردن آن در آب، آنها را روشن می کنند . تایلندی ها معمولا هنگام رها کردن کلک خود در آب آرزویی می کنند و بسیاری باور دارند که اگر شمع آنها تا زمانی که از نظر خارج نشده، روشن بماند، آرزوی آنها برآورده خواهد شد.
در چیانگ مای روز قبل از لوی کراتونگ، این روز را جشن می گیرند و فانوس های خود که به شکل بالون هستند را در شامگاه این روز رها می کنند تا بد اقبالی از آنها دور شود و نور فانوس راه درست را در زندگی به آنها نشان دهد.
:تعطیلات رسمی
تعطیلات رسمی در تایلند، هر سال در تقویم قمری همان سال اعلام می شود و به این دلیل با اندکی با تغییر همراه است:
اول ژانویه: روز آغاز سال نو
۶ آوریل: روز یادبود پادشاه رامای اول
۱۵-۱۳ آوریل: جشن سال نو تایلندی- جشن آب
ماه می: مراسم سلطنتی کاشت، آغاز رسمی فصل کاشت در تایلند
اول می: روز جهانی کارگر
پنجم می: روز تاجگذاری
اول جولای: روز نیمه سال
۱۲ آگوست: روز تولد ملکه، روز مادر
۲۳ اکتبر: سالمرگ رامای پنجم
۵ دسامبر: روز تولد پادشاه، روز ملی، روز پدر
۱۰ دسامبر: روز قانونگذاری - تبدیل حکوت تایلند به سلطنت مشروطه
۳۱ دسامبر: شب سال نو
تایلند که سال هاست دومین اقتصاد بزرگ جنوب شرق آسیا پس از اندونزی است، پس از پشت سر گذاشتن بحران اقتصادی آسیا در سال ۹۸-۱۹۹۷، توانسته است با اقتصاد آزاد، افزایش صادرات و سیاست های جلب سرمایه گذاری، این بحران را به خوبی پشت سر بگذارد. شناورسازی نرخ ارز هم از سال ۱۹۹۷ برای مقابله با بحران اقتصادی، در این کشور آغاز شده و هم اکنون تایلند توانسته با کسری بودجه خود مقابله کرده و علاوه بر آن به مازاد تجاری نیز دست یابد.
اقتصاد تایلند متکی به صادرات است و حدود ۶۰ درصد از درآمد ناخالص داخلی آن از صادرات تامین می شود. مهمترین صادرات آن شامل لباس و کفش، برنج و زیورآلات می شود. اصلی ترین شغل در تایلند کشاورزی است و این کشور بزرگترین صادرکننده برنج در جهان محسوب می شود. مهمترین صنعت آن گردشگری است و پس از آن لباس و پارچه و سپس محصولات کشاورزی قرار دارند.
-- در این کشور نرخ بیکاری ۲.۱ درصد و نرخ تورم ۵.۱ درصد است و ۱۰ میلیون نفر از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کنند.
:واحد پول
واحد پول تایلند از اواخر قرن ۱۹ تاکنون بات Baht بوده است و هر بات به صد ستنگ Satang تقسیم می شود. اسکناس های رایج در تایلند از بیست تا هزار بات متغیر است و بر روی تمامی آنها تصویری از پادشاه کنونی تایلند به همراه نمادهای دیگری همچون مهر سلطنتی وجود دارد.
اسکناس های رایج در این کشور شامل ۱۰۰۰ بات (خاکستری)، ۵۰۰ بات (بنفش)، ۱۰۰ بات (قرمز)، ۵۰ بات (آبی) و ۲۰ بات (سبز) می شوند و اسکناس ۱۰ بات (قهوه ای) نیز ممکن است گاهی به چشم بخورد ولی این اسکناس پس از دوران بحران اقتصادی آسیا از رده خارج شده است. سکه های مضروب در این کشور نیز شامل ۲۵ و ۵۰ ستنگ (به ندرت دیده می شود)، یک ، پنج و ده باتی می شوند.
کد اختصاری بات تایلند THB و نشانه نوشتاری آن Bht، ฿ یا β است.
ارزهای معتبر و چک های مسافرتی را به راحتی می توان در هتل ها، مراکز توریستی، بانک ها، مراکز خرید و صرافی ها تبدیل کرد ( در تایلند ریال تبدیل نمی شود و بات تایلند نیز در هیچ بانک خارجی تبدیل نمی شود). مراکز تبدیل ارز در کلیه مناطق توریستی و فروشگاه های زنجیره ای وجود دارند و چک های مسافرتی نیز در بانک ها و صرافی ها قابل تبدیل هستند.
تبدیل چک های مسافرتی بهتر است در بانک ها صورت گیرد و برای این کار به گذرنامه نیاز است. نرخ تبدیل ارز در بانک ها و صرافی های معتبر بهتر از هتل ها و فروشگاه ها ست. در حال حاضر (۲۰۰۹) هر دلار امریکا حدودا معادل ۳۴ بات است ولی بهتر است نرخ برابری را هر روز چک کرد.
تا چند سال پیش از بحران اقتصادی آسیا، نرخ برابری دلار و بات ثابت بود اما پس از بحران، این نرخ شناور شد. بالاترین نرخ برابری نیز مربوط به سال ۱۹۹۸ است که هر دلار امریکا برابر با ۵۶ بات تایلند بود.
کارت های اعتباری مانند امریکن اکسپرس، دینرز کلاب، مستر کارت و ویزا در تایلند به طور گسترده مورد استفاده هستند. در هر خریدی که با این کارت ها انجام می شود، معمولا بین ۲ تا ۵ درصد هزینه معاملات بین المللی توسط بانک کسر می شود. مسافران همچنین می توانند با استفاده از خودپردازهای ATM که در سراسر شهر وجود دارند، به شکل سریعتر و راحت تری به وجه نقد دسترسی پیدا کنند هر چند باید نکات ایمنی را رعایت کنند.
در صورت مفقود شدن کارت اعتباری در تایلند، با شماره های زیر تماس بگیرید:
American Express Tel : ۰ ۲۲۷۳ ۵۱۰۰ or ۰ ۲۲۷۳ ۰۰۲۲
Diners Club Tel : ۰ ۲۲۳۸ ۲۹۲۰ or ۰ ۲۲۳۸ ۲۶۸۰
Master Card Tel : ۰ ۲۲۵۶ ۷۳۲۶-۷
Visa Tel : ۰ ۲۲۵۶ ۷۳۲۶-۷
:تاریخ
کشور بودایی تایلند که قرن ها با نام سیام Siam شناخته می شد، شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده است. تایلند کنونی به سال ۱۲۳۸ ایجاد شده و برخلاف کشورهای منطقه، هیچگاه مستعمره و تحت سلطه قدرت های اروپایی نبوده است. کلمه تای Thai به معنی آزادی است و تایلند یعنی سرزمین آزادی.
قرن ها پیش، مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کرده و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. در اوایل قرن ۱۴، تایلندی ها شهر کوچکی را در سوخوتای بنا کرده و در اواسط این قرن نیز آنجا را به پادشاهی مستقل تایلند تبدیل کردند که پیدایش زبان، فرهنگ و معماری این کشور هم متعلق به همین دوره است.
:ورزش
بوکس تایلندی Thai Box ورزش رزمی ملی و بومی این کشور به شمار می رود. این ورزش از دهه ۹۰ در جهان محبوبیت پیدا کرده و با اینکه ورزش های رزمی مشابهی در سایر کشورهای جنوب شرق آسیا وجود دارد، اما هیچ یک به اندازه این بوکس که شامل حرکاتی با آرنج و زانو است، شهرت پیدا نکرده اند. تاریخچه این ورزش با تاریخ مردم تایلند آمیخته است چرا که این مردم آرام و صلح طلب، قرن ها مجبور به دفاع از سرزمین خود در برابر قدرت های متجاوزی چون برمه ای ها بوده اند.
امروزه نیز بوکس تایلندی به همراه فوتبال پرطرفدارترین ورزش ها در این کشور هستند به طوری که شبکه های تلویزیونی پنج روز هفته مسابقات بوکس را نشان داده و روزنامه های مهم کشور نیز نتایج مسابقات را پوشش می دهند.
این بوکس در پنج راند سه دقیقه ای با زمان استراحت دو دقیقه ای است. پیش از آن هر یک از دو حریف رقصی نمادین برای ادای احترام به مربی انجام می دهد. بوکس بازان همیشه سربند و بازو بند دارند. آنها بر این باورند که سربند برای ورزشکار شانس به همراه دارد زیرا آن را مربی بوکس باز به سر او بسته و تنها خود وی آن را باز می کند. بازوبند نیز برای حفاظت به کار می رود و پس از پایان مسابقه باز می شود.
قایق رانی: Long-Boat Racing
مسابقات قایق رانی از زمانی که راه های آبی اصلی ترین مسیر حمل و نقل در تایلند بوده اند، وجود دارند. تاریخچه این ورزش به ۶۰۰ سال پیش و دوره آیوتایا برمی گردد که در آن زمان این مسابقات را به منظور حفاظت از قایق های چوبی برای دفاع از کشور صورت می دادند. امروزه مسابقات قایق رانی تبدیل به یکی از جشن های سالانه تایلند شده است که صدها تماشاگر داخلی و خارجی دارد.
مسابقات قایق رانی را در پایان فصل باران که سطح آب بالاست، در ایالت هایی از کشور تایلند که آبراهی اصلی در آنها قرار دارد، برگزار می کنند. زمان برگزاری آن در ماه یازدهم یا دوازدهم از تقویم قمری تایلند ( حدود سپتامبر تا اکتبر ) است. این قایق های چوبی، بلند و باریک بوده و با پرچم و حلقه گل تزیین شده اند و اغلب بیش از ۵۰ نفر که لباس یک رنگ می پوشند، هدایت آن را بر عهده دارند.
:رسانه
تایلند در مقایسه با کشورهای همجوار خود در جنوب شرق آسیا، بخش رسانه ای پیشرفته ای دارد و رسانه های آن نیز به رغم برخی نظارت های دولت، از آزادی نسبی برخوردار هستند. پر مخاطب ترین رسانه در تایلند، تلوبزیون است که دارای شبکه های کابلی و ماهواره ای است و حدود ۸۰ درصد مردم این کشور آن را به عنوان منبع خبری خود استفاده می کنند.
در عرصه مطبوعات، بالاترین تیراژ روزنامه در جنوب شرق آسیا، متعلق به تایلند است و مطبوعات این کشور برخلاف تلویزیون، کمتر تحت نظارت دولت هستند. به جز یک روزنامه که در چیانگ مای منتشر می شود، تمامی روزنامه ها در بانکوک چاپ شده و از آنجا به سراسر کشور پخش می شوند. جهت گیری سیاسی روزنامه های تایلند نیز با توجه به جنبش دموکراسی دهه هفتاد تعیین می شود و آمار دقیقی از تیراژ واقعی آنها در دسترس نیست.
روزنامه های تایلند در سال های اخیر بیشتر چند زبانه شده اند ولی عمدتا تایلندی، انگلیسی و چینی هستند. روزنامه های انگلیسی که در تایلند منتشر می شوند به ترتیب میزان تیراژ شامل بانکوک پست ، نیشن و اینترنشنال هرالد تریبون هستند.
اینترنت در کشور تایلند از آزادترین رسانه ها به شمار می رود و وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات آن تنها برخی سایت های مربوط به ناآرامی های جنوب تایلند را فیلتر می کند.
|
|
|
|
|
64,631,595 |
: |
جمعيت |
|
|
: |
زبان |
|
|
: |
با سواد |
|
0.68% |
: |
رشد جمعيت |
|
بودايي 94.6% ، مسلمان 4.6% |
: |
دين |
|
|
: |
توريست در سال |
|
بانگكوك |
: |
پايتخت |
|
سلطنت مشروطه |
: |
حكومت |
|
514,000 كيلو متر |
: |
مساحت |
|
|
: |
همسايه ها |
|
6.797 ميليون |
: |
خط تلفن |
|
27.379 ميليون |
: |
همراه |
|
.th |
: |
شناسه اينترنتي |
|
baht (THB) |
: |
واحد پول |
|
برنج ، نشاسته ، لاستيك ، غلات �? ، نيشكر ، نارگيل ، |
: |
محصولات كشاورزي |
|
جهانگردي ، پارچه و پوشاك ، محصولات كشاورزي ، مشروب ، تنباكو ، لوازم الكترونيكي و كامپوتري |
: |
صنعت |
|
4.5% |
: |
رشد اقتصادي |
|
1.8% ميليون |
: |
بيكار |
|
30.64 بيليون |
: |
بودجه |
|
35.36 ميليون |
: |
صادرات به ايران |
|
114.7 بيليون كيلو وات |
: |
واردات از ايران |
|
|
: |
زميني |
|
4,071 كيلو متر |
: |
راه آهن |
|
4,000 كيلو متر |
: |
آبي |
|
108 |
: |
فرودگاه |
|
|
|
|
|
شهر های مهم
بانکوک
پايتخت تايلند و يکى از بزرگترين شهرهاى جنوب شرقى آسيا است؛ اين شهر جمعيتى معادل ۵/۵ميليون نفر را در خميدگى رودChao Phraya يا رودخانه شاهان جاى داده اس، رودخانه مذکور به خليج تايلند واقع در ساحل غربى رودخانه بهعنوان جزئى از حومه منطقه محسوب مىشود. بانکوک که مشتمل بر آثارى ارزشمند تاريخى و معابد مىباشد. در ۱۷۸۲بهعنوان پايتخت انتخاب شد، (تايلندي)ها آن را شهر فرشتگان مىنامند؛ بانکوک شهر عجيب و غريب، شهر پرتکاپو، داراى آپارتمان‌هاى مرتفع، معابد باستاني، فروشگاههاى بزرگ و شلوغ، بازارهاى محلي، خيابانهاى وسيع با ترافيک فشرده، کانال‌هاى آب که کودکان در آنها شنا کرده و يا ماهى مى‌گيرند؛ سر و صداى موزيک پاپ، جرنگ جرنگ ناقوس معابد، منزل‌هاى بزرگ و خصوصى و رستوران‌هاى بزرگ است. بيگانگان و بازديدکنندگان مى‌توانند به‌راحتى براى سياحت، به تمامى بانکوک سرکشى کرده و مجموعه‌اى زيبا از مردم، سنت‌ها و فرهنگ را به وضوح دريابند.
بانکوک در طول جنگ جهانى دوم، متحمل خساراتى شده، و در دسامبر ۱۹۴۱توسط (ژاپني)ها غارت شد، و چند روز بعد از جريان پرل‌هادير و در سالهاى ۱۹۴۴و ۱۹۴۵هدف بمباران‌هاى مکرر هواپيماهاىنيروهاى متحدواقع شد.
چيانگ ماى
دومين شهر بزرگ تايلند حدود 1,500,000 نفر جمعيت دارد. مرکز مهم تجارت و توريسم است؛ در 500 مايلى شمال بانکوک واقع شده است، اين شهر مملو از معابد، خيابانهاى پر از دوچرخه و نيز کاميونتهاى کوچکى است که به عنوان تاکسى از آنها استفاده مىشود. گاهى اوقات مشاهده مىشود که حتى فيل هم براى استفاده از امور در جادّههاى آن قابل رويت است.
اين شهر هفت قرن پيش بنا شد، و تا 1556 يعنى تاريخ حمله برمهايها به آن مرکز عمده مذهبي ، فرهنگى و تجارى بود . برمهاي ها در ۱۷۷۵ از آن رانده شدند و چيانگماى و پادشاهى Lan Na Mai بارديگر جزئى از شمال تايلند شدند. اين شهر براى مناظر زيبا، معابد با شکوه، مردم خوشبرخورد و زنان زيباى خود معروف است، خود تايلندي ها اين شهر را Shangri - la مىنامند.
چيانگماى از شمال و غرب به مرزهاى برمه، و لائوس در شمال و مشرق محدود است؛ منطقهاى کوهستانى است که جادههاى پرپيچ و خم آن همراه رودخانهها و درّهها از شمال به جنوب ادامه يافته است، محصول اين منطقه بنج، تنباکو، ذرت، نيشکر است.
در اين شهر نيزمدرسه بينالمللي با نظارت ميسيونرى مسيحى و زيرنظر دپارتمان مدارس ماوراءالبحار آمريکا اداره مىشود؛ زبان آن انگليسى است، اين مدرسه توسط کليساى مسيحى تايلند در 1954 تأسيس شد و برنامه آموزشى آمريکائى ارائه مىدهد.
در کوههاى منطقه چيانگ ماى کاخ زمستانى سلطنتى قرار دارد، و دهکدههائى که در ساخت انواع لوازم چوبى مهارتهاى خاص دارند؛ ديدنىهاى تاريخى مهمى نظير Lamphun و نيز Sukhothai در اين منطقه قرار دارد.
نونگ خای
اين شهر در ۸۱۵ مايلى جنوب بانکوک واقع است، و توسط بزرگراهى به بانکوک متصل مىشود؛ آب و هوائى دلپذير دارد که ناشى از نسيم دريا مىباشد، آب و هوا در اين منطقه معمولاً ملايم و فقط گاهى اوقات گرم مىشود، باران نيز در اکتبر تا دسامبر مىبارد و نيز ژانوسه تا مارس خشک است.
در اين شهر 1,750,000 نفري، جامعه غربى کمتر ملاحظه مىشود، ولى بهخاطر برنامههاى مربوط به اکتشاف نفت خليج تايلند رو به رشد نهاده است .
یودورن
شهرى در حدود ۱۰۰،۰۰۰ نفر جمعيت، يکى از چهار مرکز منطقهاى بزرگ شمال شرقى تايلند است؛ اين شهر در ۳۵۰ مايلى بانکوک و ۳۰ مایلى جنوب مرز رودخانه مکونگ با لائوس واقع شده است، سرويس هوائى روزانه، راهآهن و نيز جادههاى اتومبيلرو آن را با بانکوک متصل مىسازد.
اين منطقه تايلند سه فصل مجزاء دارد؛ فصل خشک از مارس تا مي، فصل بارانى اغلب از ژوئن و گاهى تا اکتبر و فصل سرد با روزهاى نسبتاً گرم و شبهاى سرد.
از نيمه ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۶ پايگاه نيروى هوائى سلطنتى تايلند بسيارى از افراد نيروى هوائى آمريکا را در خود جاى داده بود، ولى در حال حاضر بيش از ۵۰ آمريکائى در اين ناحيه زندگى نمىکنند.
خانهسازى به سبک غربى با بهاء ارزان هنوز در اين شهر امکانپذير است. تعدادى از فروشگاهها، رستورانها که قبلاً توسط پرسنل آمريکائى خواروبار آنها تأمين مىشد؛ تعطيل شده است و فعلاً در فروشگاههاى کوچک و محلى مقدار محدودى از مواد غذائى و ديگر اقلام کالاهاى آمريکائى به فروش مىرسد، ظروف فلزى محلى و ديگر لوازم در فروشگاهها وجود دارد.
اين شهر تعداد زيادى رستوران تائى و چينى دارد، و نيز هتلهائى که سرويس آمريکائى ارائه مىدهند. امکانات سرگرمى در اين شهر کم است، ولى کلوپهاى ورزشى تنيس، گلف در خارج شهر ايجاد شده است؛ مهمترين مناطق ديدنى آن کمپهاى کوهستانى واقع در Phu Kadueng، پارک ملى Loice Province و نيز کاوشهاى باستانى مىباشد، از ديگر شهرهاى تايلند بايد شهرهاى زير را نام برد: Khon Kaen پايتخت استان Khon Kaen در تايلند مرکز شرقى مىباشد.
پوکت
شهر بندرى Phuket پايتخت استان Phuket در جنوب غربى تايلند واقع شده است؛ و بهعنوان يکى از مهمترين بنادر کشور واقع در ساحل اقيانوس هند محسوب مىشود، از آنجا ماهي، کائوچو، قلع و زغال صادر مىشود.
رسومات خاص
این قسمت از سایت در حال ساخت است.
هتل ها
این قسمت از سایت در حال ساخت است.
مرکز خرید
این قسمت از سایت در حال ساخت است.
