معرفی کشور
کشوری است در جنوب شرقی اروپا . پایتخت این کشور شهر صوفیه میباشد . مساحت بلغارستان ۱۱۰.۹۱۲ کیلومتر مربع میباشد ، جمعیت این کشور بالغ بر ۸.۷۷۵.۱۹۸ (۱۹۹۵ ملل متحد) نفر است .
جغرافیا
در شمال این کشور جمهوری رومانی با مرز مشترک ۶۰۸ کیلومتر قرار دارد . در غرب با جمهوری‌های سابق یوگوسلاوی ( صربستان با طول مرز ۳۱۸ کیلومتر ) و ( مقدونیه با مرز مشترک ۱۴۸ کیلومتری ) واقع می‌باشند .
در جنوب با کشور یونان هم مرز بوده که طول این سرحد ۴۹۸ کیلومتر و همچنان کشور ترکیه نیز در بخش جنوبی نقشهٔ سیاسی این کشور افتاده با مرز مشترک ۲۴۰ کیلومتر . در شرق جمهوری دریای سیاه قرار دارد .
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
جاذبه های توریستی
اسب سوار مادارامجسمه سنگی اسب سوار، كه با نیزه به شیری حمله ور شده و سمبل قدرت یك فرمانروا و حكومت اوست، در ۲۰كیلومتری شهر شومن Shoumenواقع شده است.
مقبره كازانلوك : مربوط به قرن سوم قبل از میلاد
منظره ای از سه ارابه ران و صحنه مراسم و تشریفات مذهبی تدفین در دوران باستان را نشان می دهد كه در نزدیكی شهر كازانلوك در دره گل سرخ واقع شده است.
مقبره نزدیك روستای سوشتوری: مربوط به نیمه اول قرن سوم قبل از میلاد مقبره ای ساخته شده از بلوكهای سنگی، حاوی كتیبه ای از تشریفات مذهبی كه مجسمه ده زن با شكل های غیر معمولی را به تصویر كشیده است.
صومعه ریلا : این صومعه كه در قرن دهم ساخته شد و تجدید ساختمان كنونی آن از اواسط قرن نوزدهم آغاز شد، بزرگترین و مشهورترین بنای معماری- فرهنگی بلغارستان بازمانده و دوران احیای ملی با معماری بسیار عالی و نقشهای حكاكی شده بر روی دیوارها و كتیبه های قدیمی دوران رنسانس است.
كلیسای لویانا : در سال ۱۲۵۹این كلیسا بازسازی و به سبك ایتالیایی طراحی گردید.
كلیساهای صخره ای : مربوط به قرون وسطی، شامل چندین كلیسا و صومعه محصور بین صخره ها كه در دره ای زیبا واقع شده است.
پارك ملی پیرین: در بلندترین قسمت كوه پیرین واقع شده است. ۶۰% كل این منطقه را جنگل های طبیعی تحت پوشش تشكیل داده اند و درختانی به قدمت ۲۸۰تا هزار سال در این پارك وجود دارند. از مناظر دیدنی این پارك می توان به دریاچه های یخی، غارها و آبشارها اشاره كرد. پیرین یكی از زیباترین كوههای بلغارستان است.
از لحاظ تقسیم بندی اداری، دارای ۹استان است : بورگاس، گراد صوفیا، خاسكوو، لووچ، میخائیلووگراد، پلوودیو، رازگراد، صوفیا و وارنا. دارای ۷۰% مناطق شهری، ۳۵% زمین های قابل زراعت، اكثراً كوهستانی با پستی هایی در شمال و جنوب است. زبان رسمی مردم آن بلغاری است. ولی به زبانهای تركی، روسی یا انگلیسی و آلمانی نیز صحبت می كنند. مذهب رسمی كشور ارتد كس، مسیحی و اسلام است.طبق آمار جمعیت این كشور در جولای ۲۰۰۲۷۶۲۱۳۳۷نفر با نسبت مرد به زن برابر با ۹۴/۰می باشد. رشد جمعیت این كشور۱۱/۱میزان تولد ۰۵/۸در هزار نفر،میزان مرگ و میر ۴۲/۱۴در هزار نفراست .محدوده سنی ۱۴-۰سال۰۶/۱۴%كه از این میان ۵۷۲۹۶۱نفر پسر و ۵۴۳۰۰۴نفر دختر بوده كه نسبت مرد به زن در این محدوده ۰۶/۱است. ،محدوده سنی ۶۴-۱۵سال ۰۵/۶۸% جمعیت كه ۲۵۶۹۱۹۹فرد مرد و ۲۶۴۸۴۶۱نفر زن ونسبت مرد به زن آن:۹۷/.وبالاخره محدوده سنی ۶۵سال به بالا ۹/۱۶%جمعیت و شامل۵۴۰۱۰۹نفر مرد و ۷۴۷۶۰۳نفر زن با نسبت مرد به زن برابر با ۷۲/۰می باشد. منشا نژادی مردم بلغارستان تا حدودی مبهم است. آنان را ترك، هون و... نوشته اند. همینقدر می دانیم كه در قرون اولیه میلادی این قوم بلغار نامیده شدند و تا آن زمان نام بلغار بر آنان اطلاق نمی گردید. احتمالاً این نام را آلمانی ها كه از ساكنان قفقاز هستند، به بلغارها داده باشند. زیرا، در زبان آلمانی، بلگاریون به معنای كسانی است كه در دامنه های كوه زندگی می كنند. در آن هنگام بلغارها در دامنه های شمالی قفقاز تا سواحل دریای سیاه ساكن بودند.
در قرن هفتم میلادی، بلغارها در سواحل شمالی دریای سیاه دولتی تشكیل دادند كه به خان نشین بلغارستان بزرگ موسوم گردید، لیكن پس از چندی از هم پاشید و بلغارها از آن پس در دو محل با دو عنوان روزگار گذرانیدند. عده ای از آنها در كنار رود ولگا ساكن شدند ( در روسیه فعلی ) و به بلغارهای ولگاموسوم گشتند كه تا زمان تسلط مغولان بر روسیه ( قرن دوازدهم ) به حیات خویش ادامه دادند. بقیه بلغارها در محل كنونی بلغارستان و در مصب رود دانوب ساكن شدند كه به بلغارهای دانوب موسوم گشتند.
بلغارهای دانوب در طول تاریخ فراز و نشیب های فراوانی را از استقلال تا سلطه بیگانگان به خود دیدند و گاهی بیزانس و گاهی شمالی ها و دیگران خاك آنان را اشغال كردند. در ادوار قدرت و استقلال، بلغارستان به نامهای خانات بلغار و امپراطوری غربی بلغار ( بخاطر تمایز از بلغارهای ولگا ) نامیده می شد. در منابع دوره قاجاریه همین مورد را به صورت بلغاری نوشته اند.
در طول قرون جدید، بلغارستان جزئی از امپراطوری عثمانی بود. تا آنكه در سال ۱۹۰۸م. به طور كامل مستقل شد و عنوان پادشاهی بلغارستان یافت. قبل از این زمان بلغارستان را در تقسیمات سیاسی عثمانی و روملیای شرقی و روملیا می نامیدند كه پس از خود مختاری متحد شده و جمهوری بلغارستان را تشكیل دادند. نام رسمی بلغارستان جمهوری بلغارستان است و در عرف بین الملل به آن بولگاریا (Bulgaria) می گویند.
پرچم : تاریخچه پرچم این كشور به سال ۱۸۷۸میلادی باز می گردد. ولی در سال ۱۹۴۷علامت رسمی جدید كشور بدان افزوده شده است.
در این پرچم رنگ سفید نشانه صلح، رنگ سبز نشانه كشاورزی و قرمز نشانه دلاوری ارتش بكار رفته است. در زمینه سفید پرچم علامت رسمی كشور قرار دارد كه شامل شیری زرین است و دور آن را خوشه های گندم فرا گرفته اند. قبلاً در بالای سرشیر یك ستاره سرخ به نشان حزب كمونیست قرار داشت. زیر پای شیر یك چرخ به نشانه كارگران صنعتی دیده می شود. نوارهایی به رنگ قرمز و سبز علامت رسمی كشور را در برگرفته اند.
سن متوسط جمعیت كشور در سال ۱۹۹۵حدود ۹/۳۸بوده است. میزان تولد ۶/۸در هزار می باشد. بلغارستان به میزان ۵- در هزار رشد منفی جمعیت دارد.
منابع طبیعی بلغارستان عبارتند از :
مس، سرب، روی ، ذغال سنگ، ذغال قهوه ای ( نوعی ذغال سنگ چوب نما)، سنگ معدن، آهن، منگنز، سنگ آهك، الوار، اورانیوم، طلا و نقره. محصولات عمده كشاوری آن شامل: دانه های روغنی، تنباكو، میوه ها، انگور و شراب، سبزیجات، گوسفند، خوك، مرغ و خروس و دانه های آفتابگردان می باشد. این كشور چهارمین مركز بزرگ صادركننده تنباكو و تولید كننده غذای مازاد است.
صنایع عمده آن:
تهیه و تولید مواد غذایی، ماشین آلات شیمیایی، ساختمان سازی، تولید برق و متالورژی است.
صادرات عمده آن : شیمیایی و تنباكو است. واردات عمده این كشور: ماشین آلات و تجهیزات صنعتی, مواد سوختی ( نفت )، مواد خام معدنی، فلزات و مواد شیمیایی است.
منطقه اردویی تفریحی آلبنا
ساحل دریای سیاه، نیم ساعت فاصله پروازی از صوفیا ، ۳۰كیلومتری فرودگاه بین المللی وارنا، دارای ۴۰هتل با ۱۱۵۰۰تخت با ۶كیلومتر ساحل به عرض ۱۰۰متر با ساحل شنی، دریای آبی، تپه های پوشیده از درخت در كنار ساحل.
منطقه اردویی تفریحی پانوراما
با ۲۰۰تختخواب، ۳۰رستوران كه غذاهای بلغاری، اروپایی، هندی، یونانی، انگلیسی، آلمانی و چینی عرضه می كنند.
منطقه امباسادور :
با آب و هوای بسیار عالی، استخرهای سرپوشیده و سرباز كه در طول سال فعال است.
منطقه تفریحی شنهای طلایی :
تلفیق بسیار زیبایی از دریای آرام با جنگل های سرسبز در كناره ساحل و آبهای معدنی. عمق این شنها ( ساحل شنی ) در بعضی جاها به ۱۰۰متر
می رسد. منطقه ای برای گذراندن تعطیلات، با سرگرمی و تفریحات ورزشی، با
هتل های شیك و مدرن و رستوران بزرگ.
باشگاه تعطیلات ریوی یرا ( وارنا ) Rivier HolidayClub
۱۸كیلومتری شمال وارنا، منطقه تفریحی در سواحل دریای سیاه با چشم اندازی بسیار زیبا با ۶هتل و بیش از ۵۰۰تختخواب.
مروارید دریای سیاه روس سالكا
شهر های مهم
صوفیا
صوفیا شهری است محصور بین رشته كوههای لجولین و سردنا- گورا و كوه ویتوشا( ۲۳۲۵متر) در نیمه غربی كشور واقع شده این شهر بین تقاطع خطوط آهن بلگراد-استانبول و بخارست- اسكوپی ( ۶۵كیلومتری شرق مرز یوگسلاوی) قرار گرفته و نه تنها یك شهر بزرگ صنعتی است بلكه مركز فرهنگ و خلاقیت بلغارستان نیز می باشد. با وجود خیابانهای عریض، پاركهای زیبا و ساختمانهای جدید و مدرن به سختی می توان باور كرد كه این شهر قدمت تاریخی ۱۰۰۰ساله دارد. شعاری كه سمبل این شهر است، چنین می گوید: بزرگ می شود، ولی پیر نمی شود.
مناطق دیدنی صوفیا عبارتند از :
بولوار ویتوشا ( كه رو به كوهستان ویتوشا واقع شده است).
پارك آزادی
كلیسای مدور ژرژ مقدس
آب گرم معدنی
كاخ سابق سلطنتی
موزه ملی تاریخ
صوفیا شهری است با قدمتی هزاران ساله كه در طی قرن ها بسیاری از مردم در این شهر سكنی گزیده اند و در نوشتن تاریخ آن نقش ایفا كرده اند. دهكده های سنگی متعددی در این ناحیه كشف شده اند به عنوان مثال بقایای باستان شناسی شالوكولیتیك كه اخیرا در مركز تمدن (قسمت جدید ) صوفیا كشف شده است.
امروزه تعداد زیادی اماكن تاریخی در صوفیا وجود دارد.
مثلا دروازه ها و برج سردیكا، ساختمان های عمومی و خیابانها كه قدمتی هزار ساله دارند.
قسمت بزرگی از شهر قدیمی سردیكا در زیر ساختمانهای مهم مدرن قرار گرفته است.
Councilشهر قدیمی در زیر هتل شراتون و تعدادی از بازیلكاس در زیرموزه ملی تاریخی این شهر قرار گرفته است. حمامهای حرارتی (گرمایی ) رومی ها در زیر حمامهای معدنی صوفیا و عمارت ها با موزاییك هایی كه به شكل بسیار استادانه ساخته شده اند در زیر هتل ریلا قرار دارد.
بعد از تهاجم Hunدر ۴۴۱به شهر بوسیله بیزانتیس رئیس انجمن اسلاوها كه یكی از نقشهای كلیدی در دوره امپراطور اول بلغارها بود بازسازی شد.
در پایان قرن دوازدهم بلغارها به این منطقه برگشتند و در دوره دومین امپراطوری بلغارها این شهر به یك مركز بازرگانی مهم در بلغارستان تبدیل شد.
ترك ها در سال ۱۳۸۲صوفیا را تصاحب كردند و آن را مركز فرمانروایی روملی ها قرار دادند. شهر در طول ناآرامیهایی فئودالهادر طول قرن ۱۹رو به زوال گذاشت، اما با پایه گذاری سومین امپراطوری بلغارستان در ۱۸۷۹صوفیا برای باری دیگر بعنوان پایتخت بلغارستان انتخاب شد.
به سرعت چهره شهر از یك ظاهر شرقی به یك نمای اروپایی تغییر پیدا كرد. امروزه خیابان ها ساختمانها، پاركها و حتی همسایگان روش معماری این شهر را حفظ كرده اند.
بین سالهای ۱۹۳۹-۱۸۷۹جمعیت صوفیا از ۰۰۰/۲۰نفر به ۰۰۰/۳۰۰نفر رسید در حالیكه امروزه جمعیت صوفیا به ۰۰۰/۲۵۰/۱نفر رسیده است.
از ایام قدیم این شهر بدلیل داشتن آبهای معدنی سرد و گرم در داخل شهر و اطراف آن مورد توجه بوده است این آبها هنوز در دسترس بوده و بدلیل كیفیت عالی ومورد تمجید قرار می گرفته است. این آبها هم در مركز شهر و هم در اطراف آن مثلا در كنیازو، گورناباینا، اوچاكوپل و ایرانیان یافت می شود.
